Binnen mijn werkwijze besteed ik aandacht aan de volgende 4 aspecten:

Dialoog met jezelf. Hoe ‘praat’ je met jezelf? Is dat aanmoedigend alsof je een ‘vriend’ van jezelf bent? Of is het demotiverend, alsof je meer tegen dan met jezelf praat?

Dialoog met de ander. Hoe communiceer je, wat in je leeft, naar buiten toe? Ben je open van aard of meer gesloten? Verbaal of non-verbaal? Praat je met de ander en heb je verbinding of heb je het gevoel dat je moeilijk aansluiting vindt? Het gaat er niet (altijd) om, om je houding te veranderen, maar om de ander als spiegel te zien van jezelf. En in te zien dat jij ook een spiegel bent voor de ander.

Focussen op blinde vlekken. Wat zijn in jouw situatie belemmerende factoren? Blokkeert onbewust een hardnekkige overtuiging je? Ligt er onder de oppervlakte een onverwerkt trauma? Of speelt er een verborgen beknellende loyaliteit mee?    

Wat houdt je op de been. Wat zijn jouw krachtbronnen? Hoe groot is je vangnet? Wat of wie ondersteunt je in jouw proces? En van wie, wat of waar zou je meer steun van kunnen en mogen vragen?

Het is niet per definitie zo dat wie zich verbaal correct kan uitdrukken, ook goed met zichzelf in gesprek is of omgekeerd. Des te meer bewustzijn je hebt op alle bovengenoemde aspecten, des te meer je stap voor stap een levenshouding ontwikkelt die je flexibel, open en creatief doet omgaan met jezelf, je omstandigheden en de ander. Een houding die zowel diepgang als praktisch handelen (weer) mogelijk maakt.